Αν ο κόσμος το κατανοούσε αυτό,
θα ένιωθε τη ζωή του σαν μια γιορτή συμμετοχής.
Θα ήταν λιγότερη η απόσταση και ο φόβος,
περισσότερη η τρυφερότητα,
βαθύτερη η αποδοχή.
Η έννοια της καρδιακής συνδημιουργίας
σημαίνει ακριβώς αυτό:
πως δεν είσαι ποτέ μόνος απέναντι στον κόσμο,
ούτε εκείνος μόνος απέναντι σε σένα.
Η ζωή είναι ήδη ένα γεγονός αμοιβαίας εμπιστοσύνης,
μια συνάντηση που διαρκώς ανανεώνεται.
Αν αυτό το κατανοούσαν οι άνθρωποι,
η πραγματικότητα θα ήταν όχι απλώς πιο εύκολη,
αλλά περισσότερο διαυγής,
πιο αληθινή,
πιο κοντά στην ουσία της.
Ίσως τότε οι άνθρωποι θα βίωναν
πως ό,τι κάνουν, το κάνουν μαζί,
πως ό,τι ζουν, το ζουν ως ένα.