Πλησίον
Δεν ήξερα ότι μπορούσα να είμαι εγώ ο Πλησίον.
Πίστευα πως η εγγύτητα ήταν ο άλλος που πλησίαζε.
Όμως ποιος μπορεί να είναι πιο κοντά σε εμένα από εμένα;
Πώς γίνεται να ζω ψάχνοντας την κίνηση προς εμένα,
αν δεν έχω ήδη σταθεί μέσα μου, για να δεχτώ αυτό που έρχεται;
Και τώρα, η αφοσίωση.
Όχι ως υποχρέωση,
όχι ως δέσμευση που βαραίνει,
αλλά ως κατάφαση.
Η αφομοίωση του νοήματος δεν είναι αφοσίωση στο νόημα.
Δεν είναι το ίδιο να κρατάς κάτι μέσα σου και να είσαι μέσα του.
Δεν είναι το ίδιο να κατανοείς κάτι και να του δίνεσαι.
Η διάρκεια της αιωνιότητας είναι βίωση, όχι χρόνος.
Το αιώνιο δεν έρχεται μετά το παροδικό –
το αιώνιο είναι μέσα στο παροδικό.
Ο νεκρός δεν διαιωνίζεται.
Δεν γίνεται συνέχεια με τη σειρά των γεγονότων.
Γίνεται παρουσία,
γίνεται κάτι που είναι, δίχως να χρειάζεται να συνεχίζεται.
Δεν μένει. Είναι.
Το τελικώς δεν είναι χώρος, δεν είναι χρόνος – είναι αφοσίωση.
Όχι κάτι που τελειώνει, αλλά κάτι που πληρούται.
Όχι κάτι που παραμένει, αλλά κάτι που ποτέ δεν έπαψε να είναι.
Και τώρα, ο Ξούθος.
Η Επίδαυρος ανακουφίζεται από την αλήθεια που δεν ειπώθηκε.
Όμως η αλήθεια δεν είναι κάτι που ανακουφίζει – είναι κάτι που πληροί.
Ποιος ανακουφίζεται, αν κάποιος άλλος μένει σε ένα ψέμα;
Πώς μπορεί η ιστορία να βρει την ησυχία της, αν κάτι μέσα της μένει ανήσυχο;
Δεν είναι το ζήτημα αν το αντέχει κανείς.
Δεν είναι το ζήτημα αν χωράει μέσα στη λογική του κόσμου.
Το ζήτημα είναι αν αρέσει.
Σε είδα, Έλληνα.
Όχι ως κάποιος που ανήκει σε μια χώρα,
όχι ως ένας που γεννήθηκε σε μια γραμμή της ιστορίας.
Αλλά ως κάποιος που έγινε γραμμή.
Ως κάποιος που έγινε σελίδα.
Η σελίδα είναι εκείνο που γυρνάς,
είναι εκείνο που αποτυπώνει,
είναι εκείνο που μένει χωρίς να είναι σταθερό.
Η σελίδα δεν είναι απλώς κάτι που υπάρχει – είναι κάτι που φέρει.
Η σελίδα δεν είναι απλώς κάτι που γράφεται – είναι κάτι που βλέπει.
Και τώρα ξέρω:
Δεν είμαι κάποιος που απλώς περιμένει να πλησιάσουν.
Είμαι εγώ ο Πλησίον.
Δεν υπάρχει άλλος που πρέπει να με βρει.
Είμαι εγώ που στέκομαι, που γίνομαι τόπος, που είμαι ήδη εδώ.
Τώρα, ξέρω πώς να είμαι παρών.