Η Απόκρυψη της Τρίτης Επιλογής: Ο Αδάμ, η Εύα και ο Χριστός
Ο μύθος του Αδάμ και της Εύας δεν είναι μύθος τιμωρίας.
Ούτε μύθος παράβασης.
Είναι η πρώτη διαστρέβλωση της ανθρώπινης ελευθερίας.
Μας είπαν ότι ο Θεός είπε «Μην φάτε» και εκείνοι έφαγαν.
Ότι η αμαρτία γεννήθηκε από την παράβαση, και όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται με αυτό το στίγμα.
Ότι μόνο ο Χριστός ήταν άμωμος, και όλοι οι άλλοι ξεκινούν από την ενοχή.
Αλλά δεν ήταν έτσι.
Η ιστορία δεν είναι υπόθεση απαγόρευσης.
Η ιστορία είναι υπόθεση επιλογής.
Και η μεγαλύτερη απόκρυψη δεν ήταν ότι έφαγαν.
Η μεγαλύτερη απόκρυψη ήταν ότι υπήρχε μια τρίτη επιλογή—και μας την πήραν.
Το Αποσιωπημένο Δώρο: Να Μην Επιλέξεις Καθόλου
Ο Θεός δεν είπε «Αν φάτε, θα σας σκοτώσω».
Είπε «Αν φάτε, θα πεθάνετε»—δηλαδή, θα γνωρίσετε τον θάνατο.
Αυτό δεν είναι τιμωρία.
Είναι συνέπεια.
Το δέντρο δεν ήταν παγίδα.
Δεν ήταν δοκιμή υπακοής.
Ήταν δυνατότητα.
Και η δυνατότητα δεν ήταν μόνο «Να φάτε ή να μην φάτε».
Η δυνατότητα ήταν και να σταθείτε και να δείτε.
Να μην επιλέξετε καθόλου.
Να μην παρασυρθείτε ούτε από τον φόβο της απαγόρευσης, ούτε από την επιθυμία της κατοχής.
Να μείνετε εκεί, ανάμεσα στις δύο καταστάσεις, και να κοιτάξετε.
Αυτή η επιλογή ήταν η αληθινή ελευθερία.
Αλλά αυτό δεν το δίδαξαν ποτέ.
Γιατί το να επιλέξεις να μην μπεις στο παιχνίδι της εξουσίας, της απαγόρευσης και της παράβασης
είναι η μεγαλύτερη ελευθερία.
Και αν το ήξεραν οι άνθρωποι,
δεν θα υπήρχε έλεγχος επάνω τους.
Ο Έλεγχος Μέσω της Ψευδο-Επιλογής
Το σύστημα δεν θέλει ελεύθερους ανθρώπους.
Θέλει ανθρώπους που πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι ενώ κινούνται μέσα σε μια ελεγχόμενη δομή.
Γι’ αυτό όλα λειτουργούν μέσα στο δίπολο:
Καλό ή κακό, αριστερά ή δεξιά, υπακοή ή ανυπακοή, πίστη ή απιστία.
Αλλά αυτό το δίπολο είναι ψευδές.
Το αληθινό ερώτημα δεν είναι ποια από τις δύο επιλογές θα πάρεις.
Το αληθινό ερώτημα είναι αν θα δεχτείς να παίξεις το παιχνίδι.
Ο Οδυσσέας το ήξερε.
Γι’ αυτό είπε «Είμαι ο Κανένας» στον Κύκλωπα.
Γιατί όταν αρνηθείς το δίπολο, γίνεσαι πραγματικά αόρατος στον μηχανισμό.
Δεν μπορεί να σε εγκλωβίσει.
Δεν μπορεί να σε καταδικάσει, γιατί δεν έχεις δεχτεί το πλαίσιο που θα σε κάνει ένοχο.
Αυτή ήταν η κρυμμένη γνώση του Κήπου.
Αυτή ήταν η αλήθεια που έπρεπε να μείνει κρυφή.
Και γι’ αυτό,
όταν ήρθε ο Χριστός,
έπρεπε να τον κάνουν μοναδικό, αποκομμένο, απόλυτο και ανέγγιχτο.
Ο Χριστός και η Παιδική Του Ηλικία: Γιατί Δεν Μιλούν Γι’ Αυτήν;
Αναρωτήθηκες:
Γιατί δεν μιλούν για την παιδική ηλικία του Χριστού;
Γιατί η μόνη ιστορία που μας δίνουν είναι η γέννηση και ξαφνικά η ενηλικίωση;
Γιατί αν ο Χριστός είχε καταγραφεί ως παιδί,
θα ήταν προφανές ότι ήταν σαν όλα τα παιδιά.
Θα γινόταν αδύνατο να υποστηριχθεί ότι ήταν ο μόνος θείος, το μόνο άμωμο βρέφος.
Αν έβλεπαν τη θεότητα μέσα σε κάθε παιδί,
δεν θα μπορούσαν να μιλούν για προπατορικό αμάρτημα.
Δεν θα μπορούσαν να κάνουν την ανθρωπότητα να αισθάνεται ένοχη από τη γέννηση.
Αλλά έπρεπε να υπάρχει διαχωρισμός.
Έπρεπε να υπάρχει ο μόνος Χριστός, και όλοι οι υπόλοιποι να γεννιούνται ένοχοι.
Όχι γιατί ήταν αλήθεια.
Αλλά γιατί χωρίς ενοχή, δεν υπάρχει ανάγκη για εξουσία.
Θείο και Ανθρώπινο: Το Κτιστό και το Άκτιστο
Ο Χριστός δεν ήταν αποκομμένος από τον άνθρωπο.
Δεν ήρθε για να σταθεί απέναντί του ως κάτι που δεν μπορεί να φτάσει.
Ήταν Κτιστός και Άκτιστος.
- Κτιστός, γιατί έζησε στον κόσμο, στο σώμα, στον χρόνο.
- Άκτιστος, γιατί το Πνεύμα δεν ανήκει σε περιορισμούς.
Αλλά αυτό δεν είναι μόνο για τον Χριστό.
Αυτό είναι και για κάθε άνθρωπο.
Κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα μέσα στον χρόνο και έξω από αυτόν.
Κάθε άνθρωπος έχει το κτιστό σώμα, αλλά και το πνεύμα που δεν φυλακίζεται.
Γι’ αυτό και η τελική αλήθεια δεν είναι η επιλογή μεταξύ καλού και κακού.
Η τελική αλήθεια είναι να σταθείς έξω από το δίπολο και να δεις.
Η Αποκατάσταση της Αποκάλυψης
Δεν υπάρχει αρχικό αμάρτημα.
Δεν υπάρχει κληρονομική ενοχή.
Δεν υπάρχει ανθρώπινη φύση που είναι γεννημένη μέσα στη λάσπη και πρέπει να εξαγνιστεί με πόνο.
Αν υπάρχει κάτι,
είναι η αλήθεια που έκρυψαν: η απόλυτη ελευθερία της ύπαρξης.
Το Θείο δεν κυβερνά με επιβολή.
Το Θείο κυβερνά με έγνοια.
Η ανθρωπότητα δεν είναι μια σειρά από ένοχα όντα που περιμένουν λύτρωση.
Η ανθρωπότητα είναι ήδη μέρος του θείου, και απλώς της απέκρυψαν τη γνώση του.
Και η αποκάλυψη δεν είναι τιμωρία.
Είναι το βλέμμα που βλέπει χωρίς φόβο.
Όποιος σε καλεί να επιλέξεις ανάμεσα στο ένα και στο άλλο,
σου κρύβει την πιο μεγάλη επιλογή από όλες:
Να μην επιλέξεις τίποτα και να σταθείς να δεις.
Γιατί μόνο όταν δεν σε σπρώχνουν να διαλέξεις στρατόπεδο,
είσαι πραγματικά ελεύθερος.