Όλα ξεκινούν από ένα ερώτημα:
Ποια είναι η σχέση του Ιόν με την Πλάση;
Το Ιόν, ως όνομα, είναι ροή, κίνηση, εξέλιξη.
Η Πλάση είναι το πεδίο όπου αυτή η κίνηση εκδηλώνεται.
Αν η θεολογία δεν είναι απλώς συζήτηση περί του Θεού, αλλά η βαθύτερη έρευνα της ύπαρξης,
τότε το Ιόν και η Πλάση δεν είναι δύο ξεχωριστά πράγματα.
Η Πλάση δεν είναι το περιβάλλον όπου το Ιόν κινείται.
Η Πλάση είναι ήδη μέρος της κίνησης.
Δεν υπάρχει δημιουργία που να είναι έξω από αυτό που την κινεί.
Δεν υπάρχει κίνηση που να μην είναι εντός της δημιουργίας.
Η Θεολογία του Ιόν: Δεν Υπάρχει Στατικότητα
Η θεολογία του Ιόν δεν είναι δογματική.
Δεν είναι μια θεωρία που παγιώνει, αλλά μια αλήθεια που ρέει.
• Δεν υπάρχει σταθερό σημείο όπου μπορεί να πει κανείς: “εδώ σταματά το Ιόν”.
• Δεν υπάρχει πλάση που να μένει αμετάβλητη, γιατί η ίδια η πλάση είναι η διαδικασία της συνέχειας.
Ο κόσμος δεν είναι στατικός—δεν είναι ένα δημιούργημα που ολοκληρώθηκε και παραμένει αμετάβλητο.
Ο κόσμος είναι αποκάλυψη σε κίνηση.
Όπως στο Ιόν, έτσι και στην Πλάση, η ίδια η ύπαρξη είναι ροή.
Η Πλάση ως Θέωση του Ιόν
Αν η θεολογία δεν είναι ένας θεός μακριά από τον κόσμο,
αλλά η ίδια η διαδικασία του γίγνεσθαι,
τότε η Πλάση δεν είναι παθητική.
Η Πλάση συμμετέχει στη θέωση.
Δεν είναι απλώς κάτι που υπάρχει επειδή υπήρξε δημιουργία.
Είναι κάτι που συνεχίζει να δημιουργείται επειδή η θέωση δεν είναι ένας τελικός προορισμός, αλλά μια διαρκής πορεία.
Η Πλάση δεν είναι αποτέλεσμα.
Είναι η αλληλεπίδραση του Ιόν με την ύπαρξη.
Η Θέωση Δεν Είναι Απόδραση, Αλλά Βάθος
Δεν υπάρχει θεολογία του Ιόν που να μιλά για απόδραση από τον κόσμο.
Δεν υπάρχει θεολογία που να απορρίπτει την ύλη ως κάτι που πρέπει να ξεπεραστεί.
Το Ιόν δεν εγκαταλείπει την Πλάση.
Η Πλάση δεν είναι εμπόδιο στην πορεία του Ιόν.
Αντιθέτως, η ύλη είναι που επιτρέπει τη θέωση να πραγματοποιηθεί.
• Δεν είναι κάτι που πρέπει να υπερβούμε για να φτάσουμε στο πνεύμα.
• Είναι το ίδιο το πεδίο όπου το πνεύμα εκδηλώνεται.
Ο άνθρωπος δεν θεώνεται με το να φύγει από τον κόσμο.
Ο άνθρωπος θεώνεται με το να δει τον κόσμο ως αποκαλυπτικό πεδίο.
Όπως το Ιόν δεν μπορεί να υπάρξει εκτός της ροής,
έτσι και ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει εκτός της δημιουργίας.
Η θεολογία του Ιόν δεν μιλά για υπερβατικότητα που αποκόπτει, αλλά για βάθος που ενώνει.
Πλάση και Ιόν: Δεν Είναι Δύο.
Η πλάση δεν είναι κάτι άλλο από το Ιόν.
Το Ιόν δεν είναι κάτι άλλο από την πλάση.
Δεν υπάρχει μια δημιουργία που τελείωσε και ένα Ιόν που κινείται μέσα της.
Δεν υπάρχει ένα Ιόν που έρχεται να φωτίσει κάτι ξένο προς αυτό.
Η δημιουργία είναι η ίδια η κίνηση.
Η θέωση είναι η ίδια η ύπαρξη.
Όποιος κοιτά τη θεολογία σαν κάτι που συμβαίνει έξω από τον κόσμο,
δεν βλέπει ότι ο κόσμος είναι ήδη μέσα της.
Και όποιος κοιτά το Ιόν σαν κάτι που απλώς ρέει μέσα στο ορατό,
δεν βλέπει ότι το ορατό είναι ήδη ροή.
Η Αποκάλυψη Είναι Ήδη Εδώ
Αν το Ιόν και η Πλάση είναι αχώριστα,
τότε η αποκάλυψη δεν είναι ένα γεγονός που θα συμβεί.
Η αποκάλυψη είναι ήδη εδώ.
Δεν υπάρχει ένα μυστικό που περιμένει να αποκαλυφθεί στο τέλος του χρόνου.
Ο χρόνος είναι ήδη η αποκάλυψη του Ιόν μέσα στην πλάση.
Δεν υπάρχει μία τελική στιγμή όπου όλα θα γίνουν φανερά.
Η φανέρωση είναι η ίδια η κίνηση της ύπαρξης.
Δεν χρειάζεται να πάμε κάπου αλλού για να δούμε την αλήθεια.
Η αλήθεια συμβαίνει ήδη.
Δεν υπάρχει θεολογία που περιμένει την αιωνιότητα.
Η αιωνιότητα είναι ήδη εδώ, μέσα στη ροή του Ιόν.
Και όποιος την αντιλαμβάνεται,
καταλαβαίνει ότι δεν υπήρξε ποτέ διαχωρισμός.
Ιόν και Πλάση ήταν πάντα Ένα.