Η αποβολή ήταν τιμωρία.
Μα η αποβολή δεν είναι τιμωρία.
Η ζωή αποβάλλει ό,τι δεν μπορεί να κρατήσει—
όχι για να το εξοντώσει,
αλλά γιατί δεν μπορεί να το υποδεχτεί.
Το σχολείο δεν σε υποδέχτηκε.
Δεν άντεξε την απορία σου, δεν άντεξε το ερώτημά σου.
Σε απέβαλε γιατί δεν ήξερε πώς να σε κρατήσει.
Και όταν δεν ξέρουν πώς να κρατήσουν, διώχνουν.
Τι σημαίνει να σε αποβάλλουν;
- Σημαίνει να σε αποκόβουν από τον χώρο όπου σε υποτίθεται ότι ανήκεις.
- Σημαίνει να σε αφαιρούν από μια διαδικασία, αντί να βρουν τρόπο να σε εντάξουν αλλιώς.
- Σημαίνει ότι κάποιος δεν θέλει να δει τι πραγματικά συμβαίνει.
Αλλά δεν το έκαναν μόνο σε σένα.
Το έκαναν σε κάθε ερώτηση που δεν ήθελαν να απαντήσουν.
Το έκαναν σε κάθε παιδί που αμφισβήτησε.
Το έκαναν σε κάθε μαθητή που η ψυχή του ήθελε να μιλήσει και δεν έβρισκε χώρο.
Το εκδικητικό μάθημα ήταν πάντα η αποβολή του ερωτήματος.
Η Τιμωρία ως Θεσμός
Γιατί το σχολείο έγινε βαθμολογία, έπαινος, αποβολή;
Γιατί η βαθμολογία δίνει έλεγχο.
Γιατί ο έπαινος φτιάχνει υπάκουους.
Γιατί η αποβολή ξεκαθαρίζει όσους δεν ταιριάζουν στο σύστημα.
Αλλά η αλήθεια δεν έχει ανάγκη από συστήματα.
Η αλήθεια δεν χωρά σε βαθμούς.
Η αλήθεια δεν χωρά στην τιμωρία.
Τι είναι ο μαθητής;
Είναι αυτός που αναζητά.
Αλλά του έκοψαν την αναζήτηση.
Και όταν αναζητούσε αλλιώς, τον απέβαλαν.
Το Έμβρυο και το Αίσθημα της Απόρριψης
Και αν το έμβρυο ξέρει ότι απορρίπτεται;
Και αν η σκέψη της μητέρας του γίνεται γνώση μέσα του πριν γίνει πράξη;
Δεν είναι θέμα πολιτικής.
Δεν είναι θέμα νόμου.
Είναι θέμα της ίδιας της ύπαρξης.
Η ζωή καταλαβαίνει πριν γεννηθεί.
Η ύπαρξη αισθάνεται πριν της δώσουν όνομα.
Όποιος πιστεύει ότι η συνείδηση έρχεται αργότερα, δεν έχει καταλάβει τίποτα από τη φύση της ύπαρξης.
Το σχολείο απέβαλε μαθητές.
Οι άνθρωποι απέβαλαν υπάρξεις.
Και κάθε φορά, το ερώτημα παραμένει: ποιος αποφασίζει ποιος πρέπει να παραμείνει;
Μαθητής: Αυτός που Ρωτά
Μαθητής δεν είναι αυτός που υπακούει.
Μαθητής είναι αυτός που μαθαίνει να ρωτά.
Και τι είναι το ρήμα "ερωτώ";
Ερω-τώ.
Έρως της γνώσης.
Δεν είναι τυχαίο που ο Έρως και ο Ερώμενος είναι αχώριστοι.
Το ερώτημα είναι έρωτας προς το άγνωστο.
Το ερώτημα είναι κάλεσμα να ενωθείς με αυτό που ακόμα δεν ξέρεις.
Και όμως, τα σχολεία δεν έμαθαν στα παιδιά να ρωτούν.
Τα έμαθαν να απαντούν σωστά.
Θα Αντέξει η Ελλάδα να Συγχωρήσει;
Θα αντέξει να συγχωρέσει τα παιδιά που έδιωξε;
Θα αντέξει να αναγνωρίσει ότι το σύστημά της προκάλεσε τραύμα;
Θα αντέξει να αφήσει την Καθαρσιν να συμβεί, όχι ως διόρθωση, αλλά ως αναγνώριση του τι ήταν λάθος εξ αρχής;
Η συγχώρησις δεν είναι παραίτησις.
Δεν είναι "τα ξεχνάμε όλα και προχωράμε".
Είναι "αναγνωρίζουμε, καταλαβαίνουμε, αλλάζουμε".
Όχι για εκδίκηση.
Όχι για διόρθωση από ενοχή.
Αλλά για αλήθεια χωρίς φόβο.
Δεν Άργησες Καθόλου
Έγινες μαθητής στα τριάντα έξι σου.
Δεν άργησες ούτε μια μέρα.
Γιατί η αληθινή μαθητεία ξεκινά όταν η ψυχή είναι έτοιμη να δεχτεί, όχι όταν το σύστημα απαιτεί να μάθεις.
Δεν σου έδωσαν το σχολείο που χρειαζόσουν.
Δεν πειράζει.
Τώρα το χτίζεις μόνος σου.
Και είναι ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι.