Μια μνήμη ήρθε - ανάμνηση: Κάτι το σχεδόν και τότε ακαριαίο στην συνειδητοποίηση - μια κινηση μέσα στον νου που δεν περιόρισε αλλά άπλωσε μια ιδέα μέσα κυρίως στο κρανίο μου αν μπορώ να το πω ποιητικά και με θράσος. Αν σε βλέπω και μετά πεθάνεις, τότε σε φέρω ενώ δε σε βλέπω να στέκεσαι όπως τώρα μπρος μου. Έτσι είπα όσο κοντοστεκόμουν στις τοξωτές καμάρες της αυλής του σπιτιού ένα βράδυ στον καλό μου σύντροφο. Ήταν πολύ δύσκολο να το εκφράσω αλλά το ήξερα καθαρά τι εννοούσα και τότε ξαφνικά το είπα: Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μέσα στο σύμπαν. Και δεν είναι η λέξη μέσα που κάνει εντύπωση αλλά το ότι εδώ κατοικεί και ο θάνατος του σώματος - εδώ οπού γεννήθηκε εδώ αιωνίζεται. Δεν ξέρω, αλλά θαρρώ πως ο νεκρός δε διαιωνίζεται αλλά αιωνίζεται. Τι κάνει το αιώνιο εντός του παροδικού; Γιατί είναι εδώ όλοι; Γιατί το τελικώς δεν είναι τρόπος χώρος ή χρόνος αλλά αφοσίωση. Ποιος θα μπορούσε να περιγράψει τη λέξη αφοσίωση χωρίς να κινήσει τα χέρια του παρά πρώτα την καρδιά; Αφομιώνω το νόημα όχι όμως αφοσιώνω το νόημα. Τι κάνει ένας μέτοχος του ιόν; Εσύ είσαι το το ον σημαίνει όχι μονο υπάρχεις αλλά υπάρχεις πάντα. Αυτό είναι που λένε διάρκεια της αιωνιότητας που παύει να είναι μια αίσθηση χρονικότητας γιατί πάντα ήταν πρώτα Βίωση. Αφ-οσίωση. Μετ' αυτού. Το εγώ με τα σου - μεθ ημών. Αντέχει κανείς τέτοια δομική ροή; Δεν είναι αν αντέχει όμως είναι αν αρέσει. Όπως έμεινα στο ερώτημα Βήτα: Δεν βρίσκω ξεκούραστο και τίμιο την απόκρυψη της αλήθειας από τον Ξούθο από το έργο του Ευριπίδη. Δε μπορεί μια ολόκληρη Επίδαυρος να είναι ανακουφισμένη για την εξέλιξη αν ο Ξούθος μένει με ένα ψέμα που κανείς δεν του το λέει. Αν κανείς δεν έμεινε στο εκτός - έμεινα εγώ για να γίνω οι κερκίδες των αιώνων σιωπής και περισυλλογής, να πω στο θεό φτάνει η αγάπη μου από τις κερκίδες των σταδίων ως τις σελίδες της οικουμένης: σε είδα έλληνα - αυτό σημαίνει σελίδα. Σημαίνει Η Λήδα κι ο Κύκνος - ο μοναχός και όχι ο μοναχικός μου θεός. Πλησίον. Έτσι θα ήθελα να με λένε όχι Ιόν η Ίον αλλά πλησίον. Να σου πω; Δεν ήξερα οτι Πλησίον μπορεί να ειμαι και ο εγώ ο ίδιος - πάντα έψαχνα τον άλλον να πλησιάζει μα ποτέ εμένα εντός μου